Dust! My Blues: "Zo kunnen we niet verder spelen", zei de lead muzikant

En gelijk had hij! Nochtans waren mijn verwachtingen redelijk hoog gespannen. Ik ging een reportage maken van een nieuw blues evenement in Breskens (NL).

In een overdekte venue en met maar liefst 7 groepen en artiesten in de line-up. Ze startten zelfs al kort na de middag, wat ongebruikelijk is.

Jammer genoeg het zoveelste typische voorbeeld van een optreden waar er enkel budget is voor artiesten en waar er een zogenaamd "licht technicus" het ganse evenement gewoon naar de kloten helpt.

Ceci n'est pas un bordel (mais si c'est le bordel)

Te weinig licht en enkel rood en blauw. Na drie liedjes wist ik het al. Dit gaat hem niet worden.

Macht en onmacht van de geluids- en lichttechnicus

Zelfs bij evenementen waar je soms al jaren komt, weet je niet altijd wie de technicus zal zijn. En als fotograaf hang je daar dus met handen en voeten vanaf.

Sommige meer bekende artiesten hebben duidelijke technische vereisten, ook qua licht en geluid. Hier was dat dus duidelijk niet het geval.

De eerste beelden konden evengoed genomen zijn in een derderangs striptent. Enkel de paal ontbreekt op deze foto.

Deze kerel was gewoon een asshole

Voor mij is een blik naar boven voldoende om te weten of er over belichting is nagedacht. Eén of twee witte frontlichten (naargelang de grootte van het podium) zijn namelijk essentieel om de lead zanger goed te belichten.

Het ergste is dat zulke "techniekers" het vooral bederven voor het publiek!

Toen ik dat vriendelijk ging vragen aan de man, begon die te bluffen en te blazen dat het altijd hetzelfde was en dat op "alle festivals" ook "alle fotografen" steeds aan zijn kop kwamen zeuren maar hij vond dat bij blues enkel rood en blauw van toepassing zijn; andere kleuren kunnen helemaal niet. En dat ga ik voor jou niet veranderen, voegde hij er triomfantelijk aan toe.

Pro forma liet hij zien dat hij wel één volgspotje had; hij heeft het zelfs één keer laten branden.

Toen wist ik ook hoeveel festivals deze "technicus" al gedaan heeft.

Een ouwe aap moet je geen smoelen leren trekken

Jammer genoeg kom je in het wereldje wel meer "sub optimale" belichting tegen. Als fotograaf met wat vakkennis laat je je ook niet zo snel uit je lood slaan.

Met Adobe Photoshop als toverstok kan je sommige zaken wel wat corrigeren. Als noodrem kan je sommige foto's nog wit-zwart maken zodat je toch iéts ziet. Maar dan spendeer je al véél meer tijd aan nabewerking dan je eigenlijk wil en verdien je al niets meer.

Natuurlijk als de muzikanten "enkel" hun muziek spelen maar vergeten dat publiek ook komt kijken, dan ben je al vrij snel uitgefotografeerd.

De groep samen, de muzikanten individueel, een andere hoek en dan houdt het bijna op.

De sound van de Zeeuwse "Blues Division" was écht blues. Ervaren rotten, klonk goed.

En toen verputsten ze ook nog eens het geluid

Hoe de jonge gasten van Two Timer op de affiche van een blues-festival komen, is me ook een raadsel. Met hun drie brengen ze snoeiharde rock. Volgens hen "met een bluesy randje" maar dat was er gisteren toch af gevallen.

Alleen slaagde de "licht en geluidstechnicus" er ook in om niet enkel het licht maar ook het geluid compleet naar de verdoemenis te helpen.

De foto zegt alles. Niet enkel staat de jongen net in een hoerentent, maar u ziet zelf de gelaatsuitdrukking.

En toen stopten ze met spelen en zegde in de micro: "Zo kunnen we niet verder spelen".

... en dan pak je snel je biezen en je rijdt naar een backup evenement waar je wél deftige foto's kan maken, of gewoon naar de kroeg...

Ter verdediging van de organisatie

Je zou kunnen argumenteren dat het hun eerste editie was. Dat ze vooral wilden uit de kosten komen en dat de artiesten ook moeten betaald worden.

Allemaal waar. Misschien hadden ze dan beter eens gepraat met de organisatoren van - ik zeg maar wat - Jazz Ronse of Miejer Bluest. Eveneens jonge evenementen met een line-up waar deze zelfs niet bij in de buurt kwam. Beiden vragen minder inkom en de drank is er ook minder duur.

In Breskens regende het binnen; maar het regende wel écht hard. Daar kon de organisatie niets aan doen.